- دماغ داشتن (زَ / زِ تَ)
مست و سرخوش بودن و حالت نشاط داشتن. (ناظم الاطباء) ، حوصله و تحمل داشتن. طاقت و توان داشتن. (یادداشت مؤلف) :
تو اگر دماغ داری گل نسبتی بکن بو
به ازین نچیده باشی گل باغ آشنایی.
ملا نسبتی (از آنندراج).
دلم گرفته به حدی که میل باغ ندارم
به قدر آنکه بچینم گلی دماغ ندارم.
؟ (از یادداشت مؤلف).
- دل و دماغ داشتن، نشاط و حوصله داشتن. حال و حالت داشتن. (یادداشت مؤلف).
- دماغ کار نداشتن، حال و حوصله ومیل کار نداشتن. (یادداشت مؤلف).
- دماغ کسی نداشتن، حوصلۀ کسی را نداشتن. کسی را تحمل نکردن:
به هر کس نیست باشد روی آن حرف پریرو را
همین از ناز آن بدخو دماغ من نمی دارد.
راقم (از آنندراج)
تو اگر دماغ داری گل نسبتی بکن بو
به ازین نچیده باشی گل باغ آشنایی.
ملا نسبتی (از آنندراج).
دلم گرفته به حدی که میل باغ ندارم
به قدر آنکه بچینم گلی دماغ ندارم.
؟ (از یادداشت مؤلف).
- دل و دماغ داشتن، نشاط و حوصله داشتن. حال و حالت داشتن. (یادداشت مؤلف).
- دماغ کار نداشتن، حال و حوصله ومیل کار نداشتن. (یادداشت مؤلف).
- دماغ کسی نداشتن، حوصلۀ کسی را نداشتن. کسی را تحمل نکردن:
به هر کس نیست باشد روی آن حرف پریرو را
همین از ناز آن بدخو دماغ من نمی دارد.
راقم (از آنندراج)
